حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی  در تفسیر آیات ۸ و ۹ سوره مبارکه آل‌عمران اظهار کرد: خداوند در آیه ۷ سوره آل‌عمران کلمه راسخون در علم را بیان کرده است و اهل‌بیت (ع) فرمودند راسخون در علم ما هستیم.

 وی با بیان اینکه خداوند در آیه ۸ و ۹ سوره آل‌عمران دو دعا را بیان کرده که خوب است در قنوت نماز خوانده شود، گفت: خداوند می‌فرماید این دو دعا از دعا‌های ائمه (ع) است که اولین دعا برای عاقبت‌به‌خیری است.

استاد حوزه و دانشگاه دعای اول را منحرف‌نشدن قلب بعد از هدایت دانست و افزود: در قرآن بیماری‌هایی برای قلب ذکر شده است که یکی قساوت است و گفته‌اند احترام به یتیم و قرائت قرآن و صله‌رحم قساوت قلب را از بین می‌برد؛ یکی از بیماری‌های قلب رین به معنای زنگار است که موعظه این بیماری را برطرف می‌کند و یکی از این بیماری‌ها زیغ است که به معنی انحراف است.

 وی گفت: انبیای الهی دغدغه عاقبت‌به‌خیری را داشتند و در قرآن آمده است که حضرت ابراهیم و یعقوب فرزندان خود را جمع کردند و به آن‌ها وصیت کردند که حال که خدا دین خودش را به شما داده است از خدا بخواهید که دین‌دار بمیرید.

رفیعی با بیان اینکه انسان‌های زیادی بوده‌اند که دین‌دار بودند؛ ولی بی‌دین از دنیا رفتند و منحرف شدند، افزود: ما در همین انقلاب هم دیدیم افرادی که با امام از پاریس آمدند و ذوب در ولایت بودند و مدافع سرسخت نظام و رهبری بودند؛ به مخالف تبدیل شدند و انسان برای این افراد غصه می‌خورد.

وی با اشاره به راهکار‌هایی که برای عاقبت‌به‌خیری مؤثر است، گفت: در روایات داریم خواندن سوره مؤمنون در روز‌های جمعه، خواندن دعای «رضیت بالله ربا…» بعد از هر نماز، خواندن سوره زلزال در نماز و خواندن دعایی که در آیه ۸ سوره آل‌عمران آمده است در قنوت نماز انسان را عاقبت‌به‌خیر می‌کند.

استاد حوزه و دانشگاه  توجه به ماهیت دنیا و عقلانیت را مهم‌ترین عامل عاقبت‌به‌خیری دانست و افزود: روایت داریم هر کس عاقلانه عمل کند عاقبت کار بهشت است؛ امروز بسیاری از فضا‌های مجازی دنبال انحراف جوانان هستند؛ لذا دعا برای عاقبت‌به‌خیری خیلی مؤثر است.

وی با بیان اینکه قلب در قرآن به معنی روح است یادآور شد: ما در قرآن قلب سلیم و دیگری قلب مریض داریم و یکی از مرض‌های روح انحراف است؛ شیطان از همیشه از کم شروع می‌کند، انسان اول نماز‌ها را با تأخیر می‌خواند، بعد یکی در میان می‌خواند و بعد کم‌کم نمی‌خواند.

رفیعی دعای دوم ائمه (ع) که در سوره آل‌عمران بیان شده را راجع به قیامت و معاد عنوان کرد: ما دو نوع حیات داریم که یکی حیات دنیایی و دیگری حیات آخرتی است؛ حیات دنیایی موقت است و مانند پل محل عبور است و نه محل توقف و حیات آخرت دائمی است و لذا نباید در دنیا آخرت را فراموش کنیم.